De jonge Merel
Een verrassend verhaal over een bronzen beeld van een van mijn leermeesters
door Sjoerd Bakker
Stel je bent 15 jaar en hebt een goed oog en oor voor alles wat groeit en bloeit. De inspiratoire bron voor een kunstenaar in den dop. Een jonge merel manifesteert zich en je bent gebiologeerd door zijn verschijning. Je neemt je tijd en probeert de vogel goed, zo goed mogelijk in je op te nemen en te boetseren in was. Na deze manuele uitdaging word je in de gelegenheid gesteld om er een bronzen afgietsel van te laten maken.
Tot zover nog niet heel veel bijzonders.
Dit eerste bronzen beeldje krijgt een prominente plaats in het atelier waarin je ongeveer zestig jaar actief bent.
Velen die het atelier bezoeken besteden aandacht aan dit beeldje: ‘Wat een mooi vogeltje heb je gemaakt!’ - ‘Musjes worden zeldzaam, hè.’ - ‘Zeker net uit het ei?’ - ‘Welk dier heb je proberen weer te geven?’ etc. etc.
Vijfendertig jaar na het ontstaan van dit beeldje verschijnt er een man in het atelier die een opmerkelijke interesse vertoont in de jonge merel. Hij bestudeert de vorm en blijft er lang bij stilstaan. Zijn opmerkingen over de snavelinplant en positionering van de snavel, de tooi en de oogjes zijn opmerkelijk. Hij complimenteert de beeldhouwer met het figuratieve werk en met name met de natuurgetrouwe weergave.
Deze man bleek een bioloog te zijn die een promotietraject had afgerond aangaande het wel en wee van de merel.
Wat mij ontroerde is dat de echte erkenning soms lang op zich laat wachten. Wie je werk beoordeelt of veroordeelt blijft immer een wonderlijk spel. Het begint allemaal met heel goed waarnemen!